Ami6
Voor veel mensen de bekendste Ami. Zijn terugwijkende achterruit is zijn handelsmerk. Zijn naam spreek je in het Frans uit als la missies (verfransing van het Engelse ‘juffrouw’). Maar Ami is vooral ‘de vriend’.
Kleine DS
De Ami6 berline werd in maart 1961 geïntroduceerd. Ten opzichte van de eend bood hij net even meer. Op een verzwaard onderstel van de eend met een 602 cc/22 pk motor werd een kleine ID gebouwd. De uitvoeringen waren de ‘luxe’, ‘grand luxe’ en ‘grand confort’. De verschillen tussen deze uitvoeringen zijn niet zo groot. Met name de banken verschillen onderling.
Standaard
De Belgische fabriek leverde tot en met 1963 ook een ‘standaard’, uitgevoerd met banken zoals de eend, zonder voorbumperbeugel, gespoten koplampringen, zonder schuifruiten in de achterportieren en dergelijke. Afgeleide types van de Ami6 zijn de 6 break en de 6 break service en in technisch opzicht de AZAM6. De Ami6 break, een vijfdeurs stationwagon, werd eind 1964 geïntroduceerd in de versies ‘confort’ en ‘commerciale’. De laatste had skai bekleding, losse voorstoelen en een kantelbare achterbank.
Service
De oudste breaks zijn herkenbaar aan het dak, waarin 2 ribbels zitten. Latere types hebben 3 ribbels. De Ami6 break service is een driedeurs bestelwagen op basis van de break. Hij werd begin 1968 geïntroduceerd in twee uitvoeringen: tolée (gesloten) en vitrée (met zijramen). Van deze wagen zijn er in Nederland slechts 17 verkocht. Voor zover we weten zijn er momenteel nog 4, waarvan 1 gebruikt geïmporteerd uit Duitsland; alle in handen van leden van de AVN.
Ami8
In 1969 werd de Ami8 als opvolger van de Ami6 geïntroduceerd. Het terugwijkende achterruitje maakt plaats voor een fastback lijn en het front krijgt een strakkere belijning.
Nieuw
In feite is de gehele auto onder handen genomen: meer beenruimte voor achterpassagiers, grotere voorruit, nieuw dashboard, andere bumpers, nieuwe achterlichten, verzonken portiergrepen in de deuren en montage van een dwarsstabilisator om het ernstige overhellen in bochten wat te dempen.
Schijfremmen
Bijna alle carrosseriedelen zijn anders dan bij de Ami6. De allereerste Ami8 types zijn te herkennen aan het ontbreken van een double chevron op de grille, aan schuifruiten in de voorportieren, portierbekleding met opbergruimte, en de trommelremmen tegen de versnellingsbak. De meest in het oog springende ontwikkeling van de Ami8 is de introductie van de schijfremmen, in combinatie met een zogenoemd’groen’ hydraulisch remsysteem waarin LHM vloeistof de gewone remolie vervangt. Dit gebeurt in 1970. Vrijwel tegelijkertijd worden de schuifruiten in de voorportieren vervangen door neerdraaibare ramen.
Ongewijzigd
Behalve kleinere detailwijzigingen blijft de Ami8 tot 1979 ongewijzigd in productie. Hij maakt plaats voor de Visa. Afgeleide types van de Ami8 zijn de break en de break service (tolée en vitrée). In 1969 werden de Ami8 en de Ami6 break en break service naast elkaar geleverd. De Ami8 breakmodellen vervangen de Ami6 break in 1970.
De allereerste Ami8 breaks hebben nog de trommelremmen van de Ami6. Het gaat hier om enkele exemplaren. Al heel snel komen de schijfremmen en de draairamen in de voorportieren.
Ami Super
De Ami Super kwam in 1973 op de markt. De Super moest het ‘gat’ tussen de Ami 8 en de vrij dure GS dichten en een wat sportievere klantenkring aanspreken. Optisch is de Super bijna gelijk aan de Ami 8, maar de rijeigenschappen zijn daarentegen niet meer te vergelijken en eigenlijk verrassend.
GS motor
Uiterlijke kenmerken van de Super zijn de extra luchtinlaten onder de grille. De grille zelf kreeg een horizontale chromen balk met in het midden het Citroën-logo in een goud-geel embleem. Op de schermen zaten op de eerste modellen een typeplaatje ’1015′ wat later werd vervangen door ‘Ami Super’. Ook kregen de latere modellen een sportieve striping en gaten in de velgen. op technisch vlak rustte de 1015cc motor en de versnellingsbak uit de GS op een verzwaard chassis. De voordraagarmen kregen een andere fuseehelling en een dikkere stabilisatorstang. Een dergelijke stang zat ook op de achteras. De vering was stugger en de besturing had een andere verhouding om het sturen van deze zwaardere combinatie wat lichter te maken. In het interieur vindt men een versnellingspook op de vloer en een gewijzigde handrem.
De Super kende verschillende uitvoeringen, namelijk de berline Confort en Club, de break Confort en Commerciale en de Service in Vitrée en Tolée. In 1976 werd de laatste Ami Super gebouwd